Poczęcie naszej Wspólnoty zawdzięczamy Panu Jezusowi Miłosiernemu i Maryi, Matce Bożej Miłosiernej. To Jezus Chrystus w Duchu Świętym, przez Maryję, powoływał, łączył, umacniał, kierował i kieruje wszystkimi zdarzeniami, okolicznościami, duszami ludzkimi tej Wspólnoty.

Korzenie naszej wspólnoty tkwią w osobie śp. Zofii Grochowskiej popularnie zwanej „siostrą Zofią” – wybrane narzędzie Jezusa Miłosiernego w misji dzieła zwanego pierwotnie „Legion Małych Rycerzy Miłosierdzia Bożego”. Wszyscy należymy do jednego Ojca, odkupionych drogocenną ofiarą Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Bożego naszego Brata i Boga. W Kościele, szczególnie podczas kazań, nasi duszpasterze często zwracali się (niekiedy jeszcze to czynią) popularnym zwrotem: „bracia i siostry w Chrystusie” – stąd potocznie śp. Zofia została dla Małych Rycerzy „siostrą Zofią”.
A oto, co mówiła sama o sobie: „ Od 1986r. mam wewnętrzne przekazy, które piszę i coraz bardziej ogarnia mnie miłość do Jezusa ukrzyżowanego. Nie mam wątpliwości, że to Bóg mnie prowadzi i daje wskazówki, jak żyć dla Niego i całkowicie poddaję się Jego Świętej Woli. Już od kilku lat piszę w przekazach o zgromadzeniu Małych Rycerzy Miłosierdzia Bożego, które ma powstać dla ratowania grzeszników. Pragnę z całym poddaniem się woli Bożej wypełnić tę misję. To co opisałam nie jestem w stanie wyrazić piórem ani słowami, trzeba przeżyć duchowo ,aby to zrozumieć."

Na podstawie spisanych treści wydanych w formie książek m.in. U źródeł Bożego Miłosierdzia" oraz gorliwego i ofiarnego apostolstwa założycielki połączonego z łaską i błogosławieństwem Bożym wezwane i powołane dusze ludzkie tworzyły fundament dzieła Jezusa Miłosiernego czyli Legionu Małych Rycerzy Jezusa Miłosiernego.

W tym czasie należy podkreślić zaangażowanie i pomoc jakie udzieliło wspólnocie Apostolstwo Miłosierdzia Bożego w Warszawie w osobie śp. Tadeusza Krajewskiego, Sekretariat Legionu Małych Rycerzy Miłosierdzia Bożego w Poznaniu prowadzony przez rycerki Zofię i Marię Bręk, rycerz Marian Skiba, prawnik z Warszawy, oraz wiele innych bezimiennych dzisiaj a oddanych temu dziełu ludzi Kościoła Chrystusowego także poprzez informacje zawarte w modlitewniku pt. „Armia Najdroższej Krwi Chrystusa”.

Celem Małych Rycerzy Miłosierdzia Bożego jest propagowanie Miłosierdzia Bożego w miłości bliźniego dla zwycięstwa dwóch Najświętszych i Niepokalanych Serc Jezusa i Maryi. Mali Rycerze jednoczą się z Kościołem Walczącym, aby przez swoją postawę pełną miłości sprowadzać Miłosierdzie dla wszystkich zagubionych dusz oraz konających.

Na podstawie poniższego regulaminu dokonywano osobistych pisemnych zgłoszeń wiążących ze wspólnotą Małych Rycerzy Miłosierdzia Bożego, ludzi wierzących oddanych Bogu bogatemu w miłosierdzie, ochrzczonych wyznawców Chrystusa i członków Jego Kościoła.

I. Założenia ogólne.
1. Rycerz Miłosierdzia Bożego musi być całkowicie oddany Bogu przez posłuszeństwo i pokorę oraz przez ufność w miłosierdzie Boże.
2. Rycerz Miłosierdzia Bożego jest prawdomówny i ma wzgląd na dobro ogólne.
3. Cnota miłości musi panować wśród wszystkich Małych Rycerzy.
4. Rycerza Miłosierdzia Bożego cechuje miłość do nieprzyjaciół.
5. Rycerz Miłosierdzia Bożego musi poświęcić się dla Boga i bliźniego.

II. Obowiązki i powinności Małego Rycerza Miłosierdzia Bożego.
1. Rycerz Miłosierdzia Bożego przez dobre uczynki, słowo i modlitwę okazuje miłosierdzie bliźniemu.
Rycerz Miłosierdzia Bożego zobowiązany jest do:
2. Codziennego odmawiania Różańca i Koronki do Miłosierdzia Bożego.
3. Częstego uczestnictwa we Mszy Św. oraz częstego przyjmowania Sakramentów Świętych i ofiarowania ich Miłosierdziu Bożemu przez Niepokalane Serce Maryi za grzeszny świat i dusze w czyśćcu cierpiące.
4. Ofiarowania Bogu jednego dnia w tygodniu, wybranego przez siebie, czyniąc post i pokutę.
5. Odmawiania raz w tygodniu, w godzinach nocnych Koronki do Miłosierdzia Bożego, w wybranym przez siebie czasie, między godz. 21:00 a 5:00.
6. Wynagrodzenia w każdy 13 – ty dzień miesiąca Najświętszemu Sercu Jezusowemu i Niepokalanemu Sercu Maryi za wszystkie zniewagi świata.
III. Uwagi końcowe.
1. Mali Rycerze Miłosierdzia Bożego, w miarę możliwości, powinni organizować się w grupy w Kościele Katolickim.
2. Raz w roku spotkać się na spotkaniu ogólnym.
3. W miarę możliwości brać udział we Mszy Świętej, w intencji wynagrodzenia za grzechy świata o godz. 15:00 raz w miesiącu
Szczególne zasługi dla „Małych Rycerzy Miłosierdzia Bożego” w pierwszym etapie miała sama założycielka jak również gorliwi chrześcijanie – Katolicy: zelatorzy i zelatorki, którzy z Bożą pomocą rozpowszechniali to dzieło.

„Legion Małych Rycerzy Miłosierdzia Bożego jest w trakcie tworzenia. Kto chciałby wstąpić do tego zgromadzenia, wyrażając jednocześnie gotowość przestrzegania regulaminu, winien wysłać swoje zgłoszenie (wzór poniżej) na następujący adres:

Zofia Grochowska
ul. Kościelna 4 / 3
82 –340 TOLKMICKO
tel. (055) 31-66-36

Apostolstwo Miłosierdzia Bożego
00 – 695 WARSZAWA
ul. Nowogrodzka 44 m 5.
tel. (022)628-95-24; 622-29-50

Zgłoszenie (jako wzór)
"Dobrowolnie deklaruję swoją przynależność do „Małych Rycerzy Miłosierdzia Bożego”. Jednocześnie zobowiązuję się do przestrzegania Regulaminu Rycerstwa Miłosierdzia Bożego na czas postulatu przez okres jednego roku.
Koszalin, 15 wrzesień 1993r.

Wiesław Kaźmierczak
ul. Starzyńskiego 2 b / 5
75 – 350 KOSZALIN
Tel.(094) 343-47-59

Panie Jezu, przyrzekam całym sercem służyć Tobie, jako Mały Rycerz Twojego Miłosierdzia. Dobrowolnie i z miłości do Ciebie, wyrzekam się swej woli, abyś mógł królować w moim sercu. Z całym poświęceniem i miłością pragnę wypełniać Twoją Świętą Wolę. Udziel mi błogosławieństwa Jezu i Ty, Dziewico pełna łaski, aby moje Przyrzeczenie urzeczywistniło Królestwo Waszych Dwóch Najświętszych i Niepokalanych Serc na ziemi. Amen.

W tym czasie tworzenia wspólnoty na uwagę zasługują dwa ogólnopolskie spotkania Małych Rycerzy:

Czas do 1998 roku dla Legionu Małych Rycerzy Miłosierdzia Bożego był – jeśli można go porównać do życia istoty ludzkiej – okresem poczęcia, wzrostu liczebnego (rodzenia), pokarmu duchowego (częste spotkania modlitewne, udział we Mszy św. i sakramentach, adoracje i wszelkiego rodzaju pokuta, modlitwa i ofiara, macierzyństwa (opieki Matki Bożej co potwierdzają powyżej odnotowane spotkania w najważniejszych sanktuariach Maryjnych Polski) i dzięcięctwa. Wiele w tym czasie trudności związanych było ze znalezieniem profesjonalnej opieki duchowej i aprobaty. Niektóre grupy modlitewne otrzymały taką łaskę (opieki, akceptacji w parafii) inne radziły sobie także z pomocą Bożą ponosząc większy trud i ofiarę.

Ta nowa społeczność w Kościele zrodziła się jako forma nowego stowarzyszenia wiernych, w odniesieniu do Praw Kościoła Katolickiego, zawartych w kanonach 215 – 217.

Kan. 215 – Wierni mają prawo swobodnego zakładania stowarzyszeń i kierowania nimi dla celów Miłości lub pobożności, albo dla ożywienia chrześcijańskiego powołania w świecie, a także odbywania zebrań dla wspólnego osiągnięcia celów.

Kan. 216 – Wierni, którzy uczestniczą w Misji Kościoła, mają prawo, by przez własne inicjatywy, każdy zgodnie ze swoim stanem i pozycją, popierali lub podtrzymywali apostolską działalność. Żadna jednak inicjatywa nie może sobie przypisywać miana katolickiej, jeżeli nie otrzyma zgody kompetentnej władzy Kościelnej.

Dlatego poszukiwania ze strony śp. Zofii o profesjonalną opiekę duchową nad tym ruchem, trwały nieustannie i zaowocowały kontaktem z misjonarzem ludowym o. Zdzisławem Pałubickim. Ów zakonnik swoim zaangażowaniem pomógł pisemną prośbą skierowaną 31 lipca 1997 r. do ówczesnego Biskupa Pelplińskiego ks. bp Jana Bernarda Szlagi w uzyskaniu aprobaty STATUTU Legionu Małych Rycerzy Miłosiernego Serca Jezusowego. Dokument ten został podpisany 21 kwietnia 1998 r. jest fundamentem istnienia i działania Legionu. Konsekwencją tej aprobaty były dalsze kroki do profesjonalnej formacji duchowej.
 
Dlatego śp. Zofia Grochowska dnia 19.06.1998 zwróciła się oficjalnie do Księży Jezuitów przy Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego w Kaliszu z prośbą o przejęcie profesjonalnej opieki nad Legionem. W tym historycznym spotkaniu wzięli udział jezuici: ks. Aleksander Jacyniak i ks. Zdzisław Pałubicki, dwie ze Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego oraz s. Zofia Grochowska i przedstawiciele dotychczasowego Sekretariatu poznańskiego Maria i Zofia Bręk.

Oddanie Legionu MRMSJ pod taką opiekę duchową był nadrzędnym celem i wyrazem troski śp. Zofii Grochowskiej o oficjalne, zgodne z prawem kościelnym, istnienie i działanie Małych Rycerzy w Kościele Chrystusowym. Dlatego w poczuciu odpowiedzialności złożyła pisemną deklarację całkowitego posłuszeństwa Kościołowi oraz zdecydowaną wolę pokornej współpracy.

Odtąd Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego w Kaliszu (umiejscowione obok sanktuarium św. Józefa) stało się głównym miejscem opieki Kościoła i duchowej formacji dzieła, które otrzymało nową nazwę Wspólnoty Małych Rycerzy Miłosiernego Serca Jezusowego. Odtąd nasze losy związały się z tym miejscem i tym zakonem, za co Bogu niech będą dzięki! Amen.

Z chwilą otoczenia Małych Rycerzy profesjonalną opieką duchową  przez księży Jezuitów z Kalisza podjęte zostały działania aprobaty w kościele kaliskim, uściślono obowiązki członków Wspólnoty, dokonano podziału na Ośrodki Rejonowe opracowano terminarz rekolekcji i czuwań modlitewnych.
Otoczenie Małych Rycerzy opieką ze strony Księży Jezuitów dało możliwość skorzystania z rekolekcji zamkniętych. W Domu Rekolekcyjnym przy Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego w Kaliszu wielu członków Wspólnoty, w pierwszych latach opieki uczestniczyło w którymś z pięciu turnusów, które corocznie proponowano w powiązaniu: ze Świętem Bożego Miłosierdzia, uroczystością Najświętszego Serca Pana Jezusa, czuwaniem ku czci Boga Ojca oraz liturgicznym wspomnieniem św. Faustyny i Matki Bożej Miłosierdzia.

W kolejnych latach przyjęły się nowe oddolne inicjatywy Małych Rycerzy organizowania rekolekcji w terenie: Bochnia, Kołobrzeg, Pleśna nad Bałtykiem, Czechowice-Dziedzice (10-14.05.2005), Tolkmicko, Cieplice k/Jeleniej Góry, Niepokalanów.

Oprócz rekolekcji organizowane były ogólnopolskie spotkania modlitewne Wspólnoty w Kaliszu , Częstochowie: (25/26 października 2006; 8/9 kwietnia 2008; 18/19 marca 2009)

W ośrodkach lokalnych były prowadzone wizyty i dni skupienia z udziałem Księży Jezuitów i Sióstr Jezusa Miłosiernego współpracujących w początkowym okresie w Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego w Kaliszu.

Dość istotnym punktem w działalności Małych Rycerzy są licznie ofiarowane Msze św. i to na szczeblu centralnym z inicjatywy śp. Zofii Grochowskiej - np. w 2006 ponad 500 zamówionych intencji, jak i lokalnym. Niektóre koła-ośrodki (Bochnia, Gdynia-Gdańsk, Jelenia Góra, Kalisz, Koszalin, Kraśnik, Legnica, Poznań, Opole, Tolkmicko, Szczecin, Wrocław, Warszawa, Żyrardów, i inne) zamawiają od 80-100 i więcej Mszy św. rocznie.

Charakterystyczne dla Małych Rycerzy jest liczne uczestnictwo w organizowanych przez poszczególne wspólnoty adoracjach Najświętszego Sakramentu dziennych i nocnych, cyklicznych - co miesięcznych i okolicznościowych - np. Różańcowe Jerycha, 40-dobowa adoracja wynagradzająca Najświętszego Sakramentu oraz wielka Nowenna Adoracyjna. Na uwagę zasługuje przykład organizacji i przebiegu 7-dobowej adoracji przy zaangażowaniu innych parafii w Koszalinie, z udzielonym pasterskim błogosławieństwem ks. bpa Edwarda Dajczaka.

Spotkania i zobowiązania modlitewne to również istotniejsza cecha Małych Rycerzy, szczególnie Godzina Bożego Miłosierdzia, Nowenny, Śpiew Godzinek o Bożym Miłosierdziu, Gorzkie Żale, udział w nieszporach, Drodze Krzyżowej, modlitwach różańcowych, koronkach do BM, itd. W nielicznych przypadkach z konieczności (zimne kościoły i brak alternatywnych miejsc, przeprowadzane remonty, skromna grupa) spotkania modlitewne odbywają się w mieszkaniach członków.

Znaczącą inicjatywą było codziennie czytanie przez pół godziny Pisma Świętego, połączone z refleksją nad przeczytanym Słowem Bożym. W inicjatywę tę początkowo włączyło się ponad 500 członków Wspólnoty. W niektórych miejscach organizowano także wspólne jego rozważanie. Duchowość członków pogłębiana jest także przez zgłębianie lektury duchowej (np. Dzienniczek św. Faustyny)

Ważnym elementem formacyjnym jest stała opieka duchowa na szczeblu lokalnym – w parafiach. Najczęściej opiekunami kół Małych Rycerzy w parafiach są proboszczowie lub wyznaczeni ks. wikariusze. Wyróżniające się grupy lokalne mające opiekunów duchowych to Bochnia, Gdynia, Jelenia Góra, Kraśnik, Kalisz, Koszalin, Łomża, Szczecin, Szczecinek, Warszawa, Żyrardów, (zał. nr 49, 50, 54, 56) Niestety spora liczba grup nie posiada jeszcze takiej opieki, są oni w swoich parafiach obserwowani, a bywa też – co jest smutne - nie tolerowani z uwagi na brak odgórnej kościelnej aprobaty.

Godna podkreślenia jest duchowa opieka na szczeblu centralnym, szczególnie dotyczy to osoby kapelana krajowego ks. Aleksandra Jacyniaka, który w początkowym i późniejszym czasie współpracował z ks. Zdzisławem Pałubickim, ks. Mieczysławem Jóźwiakiem, ks. Bronisławem Sroką czy Siostrami Jezusa Miłosiernego.

Pielgrzymki autokarowe i piesze to też istotna forma integracji i formacji duchowej, w której uczestniczą Mali Rycerze w zależności od kondycji zdrowotnej i finansowej. Z inicjatywy grupy modlitewnej w Koszalinie została zainicjowana i zorganizowana 9-ciodniowa Piesza Pielgrzymka ku czci Bożego Miłosierdzia Koszalin-Myślibórz mająca na celu szerzenie Bożego Miłosierdzia na terenach nie mających tradycji pielgrzymkowych, a także zaangażowanie ludzi młodych w kult Bożego Miłosierdzia. Obecnie pielgrzymka ta jest drugą w diecezji Koszalińsko – Kołobrzeskiej na równi z diecezjalną Pieszą Pielgrzymką Koszalin – Jasna Góra wpisana w program inicjatyw Kościoła lokalnego.

Nie należy zapomnieć o istotnej pomocy finansowej na rzecz Kościoła. Dary ołtarza w Kaliszu były składane na renowację świątyni, szaty i naczynia liturgiczne i na inne potrzeby Sanktuarium. Lokalnie też w miarę możliwości były składane ofiary na rzecz parafii w postaci bielizny ołtarzowej, sprzętu liturgicznego, ofiar pieniężnych na Hospicjum, obrazy kościelne i inne potrzeby.

Wielu członków wspólnoty zaangażowanych jest bezpośrednio w dzieła Radia Maryja, Apostolat Maryi, Bractwa Więziennego, Różańca Nieustannego i Wynagradzającego, Nowenny Pompejańskiej, Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę, Krucjaty Wynagradzającej NSPJ i NSM za Ojczyznę, Wspólnotę Najświętszego Sakramentu i Niepokalanej i inne działania i inicjatywy.

Elementy zewnętrzne integrujące Wspólnotę na szczeblu krajowym to Znaczek z logo MR MSJ, Vademecum opracowane przez o. Zdzisława Pałubickiego SJ oraz wspólny Śpiewniczek Małego Rycerza, a także chorągiew wspólnoty oraz próba stworzenia uniwersalnych plakatów Wspólnoty.

Wiele informacji o Wspólnocie i jej inicjatywach było kierowanych do Biskupów Kościoła Koszalińsko Kołobrzeskiego bpa Czesława Domina, bpa Mariana Gołębiewskiego, bpa Kazimierza Nycza, podczas wizytacji duszpasterskich w parafii Ducha Świętego w Koszalinie. W nielicznych przypadkach stosowne informacje o wspólnocie i podjętych inicjatywach (np. intronizacji, wyjaśnieniu treści falsyfikatu listu JP II) były kierowane do Kurii Biskupiej w Kaliszu, Koszalinie, Warszawie, Watykanie na ręce: Biskupa Kaliskiego, ks. bp Stanisława Napierały, Prymasa Polski ks. kard. Józefa Glempa, bpa Stanisława Dziwisza, osobistego sekretarza Ojca świętego a przez niego do Jana Pawła II. Adresaci bardzo poważnie potraktowali przedstawione treści w listach i odpowiedzieli stosowną korespondencją.

W działaniach na rzecz zatwierdzenia Wspólnoty należy podkreślić informacje i poparcie jakie było udzielane przez Księży Jezuitów kierowane na piśmie do hierarchii Kościoła: ks. bpa Kazimierza Nycza czy wystawione opinie ks. Proboszczów niektórych parafii z Koszalina, Szczecinka, Łomży. Ponadto spontanicznie niektórzy członkowie Wspólnoty kierowali do duchowieństwa na różnych szczeblach władzy duchowej listy z prośbą o pomoc w oficjalnej akceptacji Wspólnoty w parafiach.
Na pisemną prośbę Małych Rycerzy ks. Aleksandr Jacyniak przewodniczył Zgromadzeniu Animatorów podczas spotkania ku czci Boga Ojca w Kaliszu (2-3.08.2008). Zgromadzenie dokonało wyboru Rady Głównej Małych Rycerzy MSJ, która miała swoje pierwsze spotkanie w siedzibie Sekretariatu MR przy Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie 25.10.2008. Dotychczas odbyły się cztery posiedzenia Zarządu Legionu.

W spotkaniu modlitewnym ku czci Boga Ojca (1/2.08.2009) podczas zebrania Zgromadzenia Animatorów podjęto próbę nowelizacji Statutu. Po dyskusji delegaci przyjęli poprzednią wersję Statutu, a Zgromadzenie przegłosowało w tej sprawie stosowną uchwałę. W miejsce zmarłej 2 marca 2009 śp. Zofii Grochowskiej, założycielki i pierwszego prezesa Zarządu Małych Rycerzy MSJ, dokonano wyboru nowego prezesa – Wiesława Kaźmierczaka z Koszalina, dotychczasowego zastępcę.

Na stronie internetowej Wspólnota MR MSJ pragnie rzetelnie ująć zwięzłe informacje na podstawie dostarczonych sprawozdań przedstawicieli tego dzieła, które zostało powołane do pomocy Kościołowi. Dzieło to wyrosło z Kościoła, chce działać w Kościele i z Kościołem trwać ku Bożej chwale i pożytkowi dusz ludzkich. Śmiało można stwierdzić, że Wspólnota spełnia w pełni wszystkie kryteria charakteru kościelnego zrzeszenia laikatu w zgodzie z Posynodalną Adhortacją papieża Jana Pawła II Christifideles Laici.

Aby wszelkie działania nie wynikały wyłącznie z czysto ludzkich inicjatyw, chcemy podkreślić szereg aktów i przyrzeczeń, przez które to pokładamy ufność w Bożą pomoc i opiekę. Aktu zawierzenia Matce Bożej Miłosierdzia i Królowej Polski dokonaliśmy na Jasnej Górze i odnawiamy podczas każdego co rocznego spotkania. Aktu zawierzenia Bogu Ojcu i poświęcenia Najświętszym Sercom Jezusa i Maryi, oraz aktu intronizacji, czyli uznania Jezusa Królem we Wspólnocie MR MSJ dokonaliśmy w Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego w Kaliszu i także odnawiamy podczas dorocznych spotkań, dostrzegając i doznając idącego za tym wyraźnego Bożego błogosławieństwa.
Kończąc należy mocno podkreślić ofiarę ze swego życia, jaką złożyła śp. Zofia Grochowska za dzieło Małych Rycerzy oraz za kapłanów, będących w różnych stanach kryzysowych. Odczytujemy to z faktów jakie poprzedziły jej odejście z tego świata. To swoisty testament dla całej Wspólnoty, który bardzo wyraźnie pokrywa się z decyzją Ojca św. Benedykta XVI, który po jej odejściu ustanowił Rok Kapłański.

W tych zdarzeniach oraz w przedstawionych inicjatywach, działaniach, owocach Wspólnoty dostrzegamy wyraźne działanie Ducha Świętego, który „gdy przyjdzie przekona świat o grzechu , o sprawiedliwości i o sądzie (J 16,8). Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy (J 16,13).

Właściwie zabrzmią tu słowa o. Bronisława Sroki SJ, prowadzącego rekolekcje dla Małych Rycerzy w Bochni, w Pleśnej nad Bałtykiem, w Czechowicach – Dziedzicach:

„Coraz bardziej przekonuję się, że dzieło Małych Rycerzy jest dziełem Ducha Świętego, dziełem potrzebnym światu na dzisiejsze, trudne czasy! Potrzebna jest wytrwała modlitwa za grzeszny świat! Modlę się serdecznie, by dzieło Małych Rycerzy rozwijało się nadal pod opieką Ducha Świętego, by jednoczyło coraz więcej ludzi kochających Boga i człowieka, ludzi rozumnych i trzeźwych. Niech przeto Bóg błogosławi Małym Rycerzom!”

Konkluzja:

„Nie wyście mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje (J 15,16).

Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze mną od początku (J 15, 26-27).