Relacja rycerki Renaty z rekolekcji w Tolkmicku, 13-15.05.2016

W dniach 13-15 maja 2016 łączyliśmy się na rekolekcjach w Tolkmicku, rodzinnej miejscowości naszej założycielki S. Zofii Grochowskiej, gdzie dzięki potężnej łasce Bożej odbierała głos Świętych z Nieba na Czasy Ostateczne.

Na wspólnych rozważaniach zgromadziliśmy się w Oratorium Św. Jana Bosko. To osobliwe i wyjątkowe miejsce pełne życzliwych i otwartych dusz.

Rekolekcje poprowadził dla nas O. Dobromił Beker.

Rozważania rozpoczęliśmy Koronką i zawierzeniem w piątek w godzinie Miłosierdzia Bożego. Później uczestniczyliśmy we Mszy Św. z nauką rekolekcyjną. Tego dnia O. Dobromił nawiązywał do walki duchowej i kształtowania wewnętrznego, tematów jakże bliskich naszemu sercu w tym Dziele Miłosierdzia.

Po Mszy Św. łączyliśmy się z tamtejszymi parafianami w Kościele na nabożeństwie majowym.

Następnie udaliśmy się na wspólną kolację, po której Ojciec rekolekcjonista poświęcił czas dla wszystkich, którzy mieli pragnienie skorzystać ze Spowiedzi Św., lub duchowej rozmowy indywidualnej.

W parafialnym kościele, gromadziliśmy się również przed godziną 21-szą, na Apelu Jasnogórskim, który tego dnia poprzedzała procesja wokół Kościoła pod przewodnictwem Matki Bożej Fatimskiej (ufundowanej przez s. Zofię), przy udziale tamtejszego proboszcza ks. Jozefa Grochowskiego i wiernych parafii pw. sw. Jakuba Apostoła..

O północy O. Dobromił Beker sprawował dla nas drugą Mszę Św. za Ojczyznę, po której rozpoczęliśmy całonocną adorację przed Najświętszym Sakramentem.

W drugim dniu rekolekcji bardzo ważnym punktem było błogosławieństwo z rąk Kapłana, kiedy to podczas Mszy Św. zostaliśmy namaszczeni na apostołów. O. Dobromił  przytoczył nam przykład Apostoła Macieja, jego męczeńskiej śmierci oraz wierność apostolskiemu powołaniu.

Tego dnia nawiedziliśmy grób S. Zofii.

Zgromadzeni na wspólnej modlitwie składaliśmy podziękowania i prośby, łącząc się w duchu z naszą czcigodną założycielką. Wspólnie odmówiliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia.

Jedna z rycerek s. Mariola przekazała nam słowa, które tamtego dnia odebrała w głębi duszy, były to słowa od S. Zofii, w których zapewniała nas z nieba o wielkich łaskach jakie spłyną na nas w czasie tych rekolekcji. To było wspaniałe przeżycie.

O północy zgromadziliśmy się na Mszy Św. w intencji Intronizacji w Naszej Ojczyźnie. Istotnie, tej nocy zgodnie z obietnicami s. Zofii dało się odczuć wielki udział Nieba. Trójca Święta pobłogosławiła nas i zostaliśmy napełnieni licznymi łaskami i cnotami m.in. łagodności i cierpliwości. Było to Święto Zesłania Ducha Św. i imieniny naszej założycielki.

Rankiem po śniadaniu w tym ostatnim dniu, zgromadziliśmy się na podsumowaniu rekolekcji, w czasie którego dało się odczuć bliskość i więź w naszym zgromadzeniu pomiędzy rycerzami, mogliśmy zamienić słowo ze sobą wzajemnie, podzielić się swoimi duchowymi spostrzeżeniami i doświadczeniami. Prezes skierował do nas słowo z Orędzi. To były słowa umocnione Duchem Bożym:

Córko moja. Przynaglam ciebie do pisania, abyś jak najszybciej te orędzia rozprowadziła. Wzywam was, umiłowane dzieci, do wielkiej modlitwy za Kościół Św. - w intencji Mego wikariusza i za całe duchowieństwo. Wasze modlitwy są bardzo potrzebne Kościołowi, bo szatan atakuje i uderzy na Kościół z taką siłą, że wielu dobrych pasterzy a szczególnie młodych kapłanów, zostanie zniewolonych.

Modlitwa wasza, ofiara i post zagrodzi złu dostęp do kapłanów. Stańcie drogie dzieci, w obronie Kościoła i jego dobra. Ciężar tego krzyża weźcie z miłością do swych serc. Kościół jest Moim i w każdym Kościele Ja jestem. Brońcie Kościoła, brońcie i Mnie, swego Boga i dajcie świadectwo dzieci Bożych. Świat jest zniewolony przez złe moce.

Ja, Jezus Chrystus, odbieram mądrość uczonym, aby się nie chlubili, że nimi są.

Mądrość powierzam tym, u których Bóg jest na pierwszym miejscu. Polsko, narodzie wybrany, zostawiłem was samych, czy zdołaliście za­dośćuczynić swemu Bogu za tak wielkie zniewagi! Zadaliście Mi wielki smutek. Czy Miłość Boga do człowieka ma być gorąca czy ciepła i obojętna? Spójrz, narodzie polski, na Moją Miłość, na Mój Krzyż, a zrozumiesz, że tę ofiarę złożyłem za was. Wróćcie do prawdziwej wiary w Boga. (Czwartek, 18.09.1997r. Tolkmicko)

Od diakona, który był z nami obecny w domu rekolekcyjnym, dowiedzieliśmy się o tajemniczym kamieniu usadowionym w wodzie, w okolicy Tolkmicka.

Ta opowieść dała mi do zrozumienia, że tak jak ten kamień został przyniesiony 15000 lat temu z daleka przez lodowiec skandynawski, do tej małej miejscowości, tak s. Zofia Grochowska została nam dana z Wysoka, jako Święty Kamień Boży, aby zapisać i pozostawić wspaniałe dziedzictwo - Testament w postaci orędzi o wielkiej Miłości, o Miłosierdziu Bożym na Czasy Ostateczne, jako ostatniej desce ratunku dla ludzkości.

W duszy odnowiły mi się słowa z Orędzi. Ilekroć w przekazach Jan Paweł II zwraca się do S. Zofii, czyni to poprzez nazwę - „Biała Skała”.

Bogu niech będą dzięki za ten święty czas.

 

***Po rekolekcjach Duch Święty w Orędziach przekazuje nam słowa:***

„Uroczystość Zesłania Ducha Świętego

Pokój z wami Moje dzieci. Ja, Duch Święty, ucieszyłam się, że zaprosiliście mnie dzisiaj do waszych serc. O, serca ludzkie, świątyniami Bożymi jesteście. Ja chciałbym królować w waszych sercach, chciałbym poprzez wasze uczynki wszystko czynić dla chwały Bożej i dla zbawienia ludzkości.

Otwórzcie swoje serca, abym mógł wejść do nich, królować i kierować wami. To zależy od waszej woli czy pozwolicie Mi, żebym mógł z wami przebywać. Z wielu serc jestem wyrzucany, nie chcą Mnie, ale  jestem tak hojny i pragnę wylać na was Swoją Moc, która rozjaśni wasze umysły. Serca wasze zapłoną miłością gorejącą do Boga i bliźniego. Niech serca wasze staną się żywą pochodnią, którą będę podtrzymywać. Będę dodawał wam ogniem miłości, abyście nie ustali w drodze. Bądźcie Moimi wykonawcami Woli Bożej. Dziś udzielę wam wiele łask, a szczególnie w czasie Mszy świętej otrzymacie łaski, które są wam potrzebne na tym łez padole.

Światło Moje musi zstąpić na cały grzeszny świat, aby oślepić szatana, który rozzuchwalił się i myśli, że zwyciężył. Ale wy, mała Moja trzódko nie myślcie tak, ufajcie Bogu w trójcy Jedynemu. Idźcie za moim tchnieniem- nigdy was nie zawiodę. Ja – Duch Święty wszystko czynię, wszystko ożywiam, wszystko zapalam. W Duchu Świętym każdy powinien pozostać na zawsze. Kto żyje w Duchu Świętym, ten ma światło Ducha Świętego i czyni dobrze, bo nie on, ale Ja działam w nim i umie odróżnić dobro od zła.

Dzieci Moje Ducha Świętego nikt nie widział, ale światło Ducha Świętego odczuło wielu. Największe Moje działanie jest w ludzkich sercach. Kiedy dotknę duszę, która się otworzy, Ja jej już nie wypuszczam ze swoich łask i działania, urabiam ją i kształtuję. Nie martwcie się, że jesteście nie przygotowani i obciążeni wielkimi grzechami. Ja wszystko spalę w was, ukształtuję, ale wasza wola powinna być zjednoczona z Bogiem i otwarta na działanie w waszych duszach. Wasze uczynki będą wtedy jawne, widoczne dla ludzkości, jak działa Bóg, a owoce będziecie oglądać w swoich czynach. Dzisiaj jest czas ostateczny! Kto otworzy swoje serce na działanie Ducha Świętego, ten będzie prowadzony drogą zbawienia.”[1]        

mr Renata z Nowego Sącza

powrót