W dniach 13-15 maja 2016 ³±czyli¶my siê na rekolekcjach w Tolkmicku, rodzinnej miejscowo¶ci naszej za³o¿ycielki S. Zofii Grochowskiej, gdzie dziêki potê¿nej ³asce Bo¿ej odbiera³a g³os ¦wiêtych z Nieba na Czasy Ostateczne.
Na wspólnych rozwa¿aniach zgromadzili¶my siê w Oratorium ¦w. Jana Bosko. To osobliwe i wyj±tkowe miejsce pe³ne ¿yczliwych i otwartych dusz.
Rekolekcje poprowadzi³ dla nas O. Dobromi³ Beker.
Rozwa¿ania rozpoczêli¶my Koronk± i zawierzeniem w pi±tek w godzinie Mi³osierdzia Bo¿ego. Pó¼niej uczestniczyli¶my we Mszy ¦w. z nauk± rekolekcyjn±. Tego dnia O. Dobromi³ nawi±zywa³ do walki duchowej i kszta³towania wewnêtrznego, tematów jak¿e bliskich naszemu sercu w tym Dziele Mi³osierdzia.
Po Mszy ¦w. ³±czyli¶my siê z tamtejszymi parafianami w Ko¶ciele na nabo¿eñstwie majowym.
Nastêpnie udali¶my siê na wspóln± kolacjê, po której Ojciec rekolekcjonista po¶wiêci³ czas dla wszystkich, którzy mieli pragnienie skorzystaæ ze Spowiedzi ¦w., lub duchowej rozmowy indywidualnej.
W parafialnym ko¶ciele, gromadzili¶my siê równie¿ przed godzin± 21-sz±, na Apelu Jasnogórskim, który tego dnia poprzedza³a procesja wokó³ Ko¶cio³a pod przewodnictwem Matki Bo¿ej Fatimskiej (ufundowanej przez s. Zofiê), przy udziale tamtejszego proboszcza ks. Jozefa Grochowskiego i wiernych parafii pw. sw. Jakuba Aposto³a..
O pó³nocy O. Dobromi³ Beker sprawowa³ dla nas drug± Mszê ¦w. za Ojczyznê, po której rozpoczêli¶my ca³onocn± adoracjê przed Naj¶wiêtszym Sakramentem.
W drugim dniu rekolekcji bardzo wa¿nym punktem by³o b³ogos³awieñstwo z r±k Kap³ana, kiedy to podczas Mszy ¦w. zostali¶my namaszczeni na aposto³ów. O. Dobromi³ przytoczy³ nam przyk³ad Aposto³a Macieja, jego mêczeñskiej ¶mierci oraz wierno¶æ apostolskiemu powo³aniu.
Tego dnia nawiedzili¶my grób S. Zofii.
Zgromadzeni na wspólnej modlitwie sk³adali¶my podziêkowania i pro¶by, ³±cz±c siê w duchu z nasz± czcigodn± za³o¿ycielk±. Wspólnie odmówili¶my Koronkê do Bo¿ego Mi³osierdzia.
Jedna z rycerek s. Mariola przekaza³a nam s³owa, które tamtego dnia odebra³a w g³êbi duszy, by³y to s³owa od S. Zofii, w których zapewnia³a nas z nieba o wielkich ³askach jakie sp³yn± na nas w czasie tych rekolekcji. To by³o wspania³e prze¿ycie.
O pó³nocy zgromadzili¶my siê na Mszy ¦w. w intencji Intronizacji w Naszej Ojczy¼nie. Istotnie, tej nocy zgodnie z obietnicami s. Zofii da³o siê odczuæ wielki udzia³ Nieba. Trójca ¦wiêta pob³ogos³awi³a nas i zostali¶my nape³nieni licznymi ³askami i cnotami m.in. ³agodno¶ci i cierpliwo¶ci. By³o to ¦wiêto Zes³ania Ducha ¦w. i imieniny naszej za³o¿ycielki.
Rankiem po ¶niadaniu w tym ostatnim dniu, zgromadzili¶my siê na podsumowaniu rekolekcji, w czasie którego da³o siê odczuæ blisko¶æ i wiê¼ w naszym zgromadzeniu pomiêdzy rycerzami, mogli¶my zamieniæ s³owo ze sob± wzajemnie, podzieliæ siê swoimi duchowymi spostrze¿eniami i do¶wiadczeniami. Prezes skierowa³ do nas s³owo z Orêdzi. To by³y s³owa umocnione Duchem Bo¿ym:
Córko moja. Przynaglam ciebie do pisania, aby¶ jak najszybciej te orêdzia rozprowadzi³a. Wzywam was, umi³owane dzieci, do wielkiej modlitwy za Ko¶ció³ ¦w. - w intencji Mego wikariusza i za ca³e duchowieñstwo. Wasze modlitwy s± bardzo potrzebne Ko¶cio³owi, bo szatan atakuje i uderzy na Ko¶ció³ z tak± si³±, ¿e wielu dobrych pasterzy a szczególnie m³odych kap³anów, zostanie zniewolonych.
Modlitwa wasza, ofiara i post zagrodzi z³u dostêp do kap³anów. Stañcie drogie dzieci, w obronie Ko¶cio³a i jego dobra. Ciê¿ar tego krzy¿a we¼cie z mi³o¶ci± do swych serc. Ko¶ció³ jest Moim i w ka¿dym Ko¶ciele Ja jestem. Broñcie Ko¶cio³a, broñcie i Mnie, swego Boga i dajcie ¶wiadectwo dzieci Bo¿ych. ¦wiat jest zniewolony przez z³e moce.
Ja, Jezus Chrystus, odbieram m±dro¶æ uczonym, aby siê nie chlubili, ¿e nimi s±.
M±dro¶æ powierzam tym, u których Bóg jest na pierwszym miejscu. Polsko, narodzie wybrany, zostawi³em was samych, czy zdo³ali¶cie zado¶æuczyniæ swemu Bogu za tak wielkie zniewagi! Zadali¶cie Mi wielki smutek. Czy Mi³o¶æ Boga do cz³owieka ma byæ gor±ca czy ciep³a i obojêtna? Spójrz, narodzie polski, na Moj± Mi³o¶æ, na Mój Krzy¿, a zrozumiesz, ¿e tê ofiarê z³o¿y³em za was. Wróæcie do prawdziwej wiary w Boga. (Czwartek, 18.09.1997r. Tolkmicko)
Od diakona, który by³ z nami obecny w domu rekolekcyjnym, dowiedzieli¶my siê o tajemniczym kamieniu usadowionym w wodzie, w okolicy Tolkmicka.
Ta opowie¶æ da³a mi do zrozumienia, ¿e tak jak ten kamieñ zosta³ przyniesiony 15000 lat temu z daleka przez lodowiec skandynawski, do tej ma³ej miejscowo¶ci, tak s. Zofia Grochowska zosta³a nam dana z Wysoka, jako ¦wiêty Kamieñ Bo¿y, aby zapisaæ i pozostawiæ wspania³e dziedzictwo - Testament w postaci orêdzi o wielkiej Mi³o¶ci, o Mi³osierdziu Bo¿ym na Czasy Ostateczne, jako ostatniej desce ratunku dla ludzko¶ci.
W duszy odnowi³y mi siê s³owa z Orêdzi. Ilekroæ w przekazach Jan Pawe³ II zwraca siê do S. Zofii, czyni to poprzez nazwê - „Bia³a Ska³a”.
Bogu niech bêd± dziêki za ten ¶wiêty czas.
***Po rekolekcjach Duch ¦wiêty w Orêdziach przekazuje nam s³owa:***
„Uroczysto¶æ Zes³ania Ducha ¦wiêtego
Pokój z wami Moje dzieci. Ja, Duch ¦wiêty, ucieszy³am siê, ¿e zaprosili¶cie mnie dzisiaj do waszych serc. O, serca ludzkie, ¶wi±tyniami Bo¿ymi jeste¶cie. Ja chcia³bym królowaæ w waszych sercach, chcia³bym poprzez wasze uczynki wszystko czyniæ dla chwa³y Bo¿ej i dla zbawienia ludzko¶ci.
Otwórzcie swoje serca, abym móg³ wej¶æ do nich, królowaæ i kierowaæ wami. To zale¿y od waszej woli czy pozwolicie Mi, ¿ebym móg³ z wami przebywaæ. Z wielu serc jestem wyrzucany, nie chc± Mnie, ale jestem tak hojny i pragnê wylaæ na was Swoj± Moc, która rozja¶ni wasze umys³y. Serca wasze zap³on± mi³o¶ci± gorej±c± do Boga i bli¼niego. Niech serca wasze stan± siê ¿yw± pochodni±, któr± bêdê podtrzymywaæ. Bêdê dodawa³ wam ogniem mi³o¶ci, aby¶cie nie ustali w drodze. B±d¼cie Moimi wykonawcami Woli Bo¿ej. Dzi¶ udzielê wam wiele ³ask, a szczególnie w czasie Mszy ¶wiêtej otrzymacie ³aski, które s± wam potrzebne na tym ³ez padole.
¦wiat³o Moje musi zst±piæ na ca³y grzeszny ¶wiat, aby o¶lepiæ szatana, który rozzuchwali³ siê i my¶li, ¿e zwyciê¿y³. Ale wy, ma³a Moja trzódko nie my¶lcie tak, ufajcie Bogu w trójcy Jedynemu. Id¼cie za moim tchnieniem- nigdy was nie zawiodê. Ja – Duch ¦wiêty wszystko czyniê, wszystko o¿ywiam, wszystko zapalam. W Duchu ¦wiêtym ka¿dy powinien pozostaæ na zawsze. Kto ¿yje w Duchu ¦wiêtym, ten ma ¶wiat³o Ducha ¦wiêtego i czyni dobrze, bo nie on, ale Ja dzia³am w nim i umie odró¿niæ dobro od z³a.
Dzieci Moje Ducha ¦wiêtego nikt nie widzia³, ale ¶wiat³o Ducha ¦wiêtego odczu³o wielu. Najwiêksze Moje dzia³anie jest w ludzkich sercach. Kiedy dotknê duszê, która siê otworzy, Ja jej ju¿ nie wypuszczam ze swoich ³ask i dzia³ania, urabiam j± i kszta³tujê. Nie martwcie siê, ¿e jeste¶cie nie przygotowani i obci±¿eni wielkimi grzechami. Ja wszystko spalê w was, ukszta³tujê, ale wasza wola powinna byæ zjednoczona z Bogiem i otwarta na dzia³anie w waszych duszach. Wasze uczynki bêd± wtedy jawne, widoczne dla ludzko¶ci, jak dzia³a Bóg, a owoce bêdziecie ogl±daæ w swoich czynach. Dzisiaj jest czas ostateczny! Kto otworzy swoje serce na dzia³anie Ducha ¦wiêtego, ten bêdzie prowadzony drog± zbawienia.”[1]
[1] Z . Grochowska, u ¬róde³ Bo¿ego Mi³osierdzia, tom I , N. S±cz 2008 s. 196, Orêdzie z dn. 26.05.1996 r.
mr Renata z Nowego S±cza
powrót